Barbara Jankowska

BARBARA  JANKOWSKA (17 III 1933 Warszawa – 16 III 2012 Warszawa), scenograf. Ukończyła Wydział Scenografii w ASP w Krakowie (1957), praktykę odbyła w krakowskim Teatrze im. Słowackiego. Od 1958 była asystentem scenografa w Warszawie, w Teatrze Ludowym, a w 1961 została zatrudniona w warszawskim Teatrze Wielkim z siedzibą tymczasową przy ul. Nowogrodzkiej, początkowo jako asystent scenografa, później scenograf, a po otwarciu odbudowanego gmachu TW – zastępca kierownika pracowni scenograficznej (od 1966). Jej debiutem były projekty kostiumów do prapremiery dramatu Jutro Bairda (1966); nieco przesadne w ekspresjonistycznym stylu, korzystnie uwydatniały ruch czterech zaledwie postaci opery na ogromnej scenie. Już dla Sceny im. Młynarskiego zaprojektowała oszczędną oprawę baletu Samotność Blocha (1968).

            Z końcem roku 1968 odeszła z Teatru, lecz potem jeszcze zapraszano ją do współpracy. Jej autorstwa była scenografia do opery Vivaldiego La verità in cimento (1981) z dowcipnymi elementami stylizacji na teatr barokowy, i do moniuszkowskiej sielanki Jawnuta (1991), z prostym plastycznie różnicowaniem wiejskiej i cygańskiej ludowości. Nastrój poezji i umowności wniosła do scenicznego kształtu Pana Twardowskiego Różyckiego (1985); jego premiera wieńczyła urozmaicone obchody 200.lecia baletu polskiego.

            Przy urządzaniu niektórych wystaw współpracowała z Muzeum Teatralnym.