Prosimy o wybranie wyszukiwanej frazy, a następnie zawężenie wyników przy pomocy filtrów znajdujących się na liście po lewej stronie.
26107
wyników
Obsesje
Opis:Obsesje ogarniają nas, niepokoją, dręczą, prześladują. Lęki i fascynacje, podejrzenia i zazdrości, widma przeszłości i złe przeczucia. Sztuka reaguje na nie, wyraża, pobudza, przestrzega, czasem łagodzi. Także balet i teatr tańca — najskuteczniej w kameralnych przestrzeniach. W tym spektaklu towarzyszą one dwóm czołowym polskim choreografom.
Obie kompozycje Krzysztofa Pastora, każda na swój sposób, grają na naszych nastrojach i emocjach czystą formą choreograficzną, plastyką tańca neoklasycznego, barwami przestrzeni i grą świateł, przy muzyce wielkich mistrzów: Schuberta, Schnittkego i Góreckiego.
Przedziela je wyrazisty balet Emila Wesołowskiego na dwoje tancerzy, gdzie najprostsze relacje pomiędzy kobietą i mężczyzną stale zmieniają swoje barwy i uderzają w widza jak fale poematu symfonicznego Mieczysława Karłowicza.
Jolanta | Zamek Sinobrodego
Opis:Skojarzenie ostatniej opery Piotra Czajkowskiego z jedyną operą autorstwa Béli Bartóka zakrawa na karkołomny pomysł. No bo jak go uzasadnić? Tematycznej jedności pomiędzy Jolantą a Zamkiem Sinobrodego na pierwszy rzut oka nie widać, do tego przesłodzony idiom rosyjskiego twórcy wydaje się kompletnie nie pasować do odkrywczego arcydzieła wizjonera z Węgier.
Jeśli jednak przyjrzeć się obu operom uważniej, to ich zestawienie przestaje szokować. Wybrane kompozycje są jednoaktówkami, a Jolanta nosi najbardziej eksperymentalne rysy z całego artystycznego portfolio Czajkowskiego. Mariusz Treliński jeszcze wyraźniej uwypuklił związek pomiędzy oboma dziełami. Ukazał mianowicie dwie bohaterki zanurzone w świecie zdominowanym przez mężczyzn, kobiety, które dzielą to samo pragnienie wyzwolenia się z zależności.
Siła scenicznej perswazji dyptyku jest przemożna. Podczas nowojorskiej próby generalnej przedstawienia doskonale zdał sobie z tego sprawę Peter Gelb, dyrektor Metropolitan Opera.
