Barbara Kędzierska

Barbara
Kędzierska
scenograf, kostiumolog

Nota biograficzna

BARBARA KĘDZIERSKA, scenograf. Ukończyła Państwowe Liceum Techniki Teatralnej, a w 1974 r. została absolwentką wydziału architektury wnętrz ASP w Warszawie. Debiutowała rok później scenografią do spektaklu Teatru Telewizji O sobie samym Dobrowolskiego. Poza spektaklami telewizyjnymi pracowała także w teatrach dramatycznych np. w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku. W 1979 r. przy pracy nad Iwanowem Czechowa w Teatrze TV spotkała się z reżyserem Laco Adamikiem, z którym do dziś stale współpracuje. Zrealizowała razem z nim kilkadziesiąt spektakli telewizyjnych. Adamik zaprosił ją do współpracy także przy Dydonie i Eneaszu Purcella w Krakowskim Teatrze Muzycznym w 1980 r. Było to jej pierwsze spotkanie z teatrem operowym. Do Teatru Wielkiego w Warszawie trafiła w 1984 r. pracując nad Wozzeckiem Berga. Zrealizowała tu scenografie do kilkunastu spektakli: Paziowie Królowej Marysieńki Dunieckiej w 1984 r., Jadwiga królowa polska Kurpińskiego i Fidelio Beethovena – oba spektakle w 1985 r., Złoty kogucik Rimskiego Korsakowa w reżyserii Adamika w 1986 r., Włoszka w Algierze Rossiniego i Czarodziejski flet Mozarta także w tym roku, wreszcie warszawską prapremierę Kniazia Igora Borodina, także w reżyserii Adamika w 1989 r. z Ewą Podleś w roli Kończakówny i gościnnym występem czwórki radzieckich solistów. Była to typowa dla duetu Adamik – Kędzierska monumentalna inscenizacja, która w warstwie plastycznej imitowała malarstwo historyczne. Krytyka okrzyknęła spektakl mianem operowego fresku oraz żywego ikonostasu. Spektakl był pokazywany na gościnnych występach w Wiedniu, Luksemburgu i Paryżu, gdzie zbierał znakomite recenzje. Kolejne inscenizacje przy których pracowała Kędzierska w Teatrze Wielkim to balet dla dzieci W królestwie jesiennych liści Pstrokońskiej – Nawratil w 1990 r., opera Manru Paderewskiego w 1991 r., balety Legenda o Józefie Straussa w 1992 r., Pejzaż nocą Chojnackiej w 1995 r., opera dla dzieci Magiczny Doremik Ptaszyńskiej w 2008 r., a także wieczór operowy Dwa słowa, na który składały się inscenizacje Verbum nobile Moniuszki i Przysięgi Tansmana w 2009 r. Poza Teatrem Wielkim Kędzierska realizowała swoje projekty scenograficzne także w Operze Śląskiej (np. Aida Verdiego 2003 r.), Krakowskiej (np. Łucja z Lamermoor Donizettiego w 1998 r.), Bydgoskiej (np. Tosca Pucciniego w 2004 r.) i Wrocławskiej (np. Carmen Bizeta w 1997 r.). Jej najważniejsze projekty powstawały przy współpracy z Laco Adamikiem. 

Inscenizacje (22)