-
Nota biograficzna
BARBARA KĘDZIERSKA, scenograf. Ukończyła Państwowe Liceum Techniki Teatralnej, a w 1974 r. została absolwentką wydziału architektury wnętrz ASP w Warszawie. Debiutowała rok później scenografią do spektaklu Teatru Telewizji O sobie samym Dobrowolskiego. Poza spektaklami telewizyjnymi pracowała także w teatrach dramatycznych np. w Teatrze Dramatycznym w Białymstoku. W 1979 r. przy pracy nad Iwanowem Czechowa w Teatrze TV spotkała się z reżyserem Laco Adamikiem, z którym do dziś stale współpracuje. Zrealizowała razem z nim kilkadziesiąt spektakli telewizyjnych. Adamik zaprosił ją do współpracy także przy Dydonie i Eneaszu Purcella w Krakowskim Teatrze Muzycznym w 1980 r. Było to jej pierwsze spotkanie z teatrem operowym. Do Teatru Wielkiego w Warszawie trafiła w 1984 r. pracując nad Wozzeckiem Berga. Zrealizowała tu scenografie do kilkunastu spektakli: Paziowie Królowej Marysieńki Dunieckiej w 1984 r., Jadwiga królowa polska Kurpińskiego i Fidelio Beethovena – oba spektakle w 1985 r., Złoty kogucik Rimskiego Korsakowa w reżyserii Adamika w 1986 r., Włoszka w Algierze Rossiniego i Czarodziejski flet Mozarta także w tym roku, wreszcie warszawską prapremierę Kniazia Igora Borodina, także w reżyserii Adamika w 1989 r. z Ewą Podleś w roli Kończakówny i gościnnym występem czwórki radzieckich solistów. Była to typowa dla duetu Adamik – Kędzierska monumentalna inscenizacja, która w warstwie plastycznej imitowała malarstwo historyczne. Krytyka okrzyknęła spektakl mianem operowego fresku oraz żywego ikonostasu. Spektakl był pokazywany na gościnnych występach w Wiedniu, Luksemburgu i Paryżu, gdzie zbierał znakomite recenzje. Kolejne inscenizacje przy których pracowała Kędzierska w Teatrze Wielkim to balet dla dzieci W królestwie jesiennych liści Pstrokońskiej – Nawratil w 1990 r., opera Manru Paderewskiego w 1991 r., balety Legenda o Józefie Straussa w 1992 r., Pejzaż nocą Chojnackiej w 1995 r., opera dla dzieci Magiczny Doremik Ptaszyńskiej w 2008 r., a także wieczór operowy Dwa słowa, na który składały się inscenizacje Verbum nobile Moniuszki i Przysięgi Tansmana w 2009 r. Poza Teatrem Wielkim Kędzierska realizowała swoje projekty scenograficzne także w Operze Śląskiej (np. Aida Verdiego 2003 r.), Krakowskiej (np. Łucja z Lamermoor Donizettiego w 1998 r.), Bydgoskiej (np. Tosca Pucciniego w 2004 r.) i Wrocławskiej (np. Carmen Bizeta w 1997 r.). Jej najważniejsze projekty powstawały przy współpracy z Laco Adamikiem.
-
Inscenizacja (22)
- Scenograf, Amadigi di Gaula, 21.02.1983
- Scenograf, Wozzeck, 14.04.1984
- Scenograf, Paziowie Królowej Marysieńki, 13.07.1984
- Scenograf, Jadwiga Królowa Polska, 22.02.1985
- Scenograf, Fidelio, 11.05.1985
- Scenograf, Serenada, 22.06.1985
- Kostiumolog, Serenada, 22.06.1985
- Scenograf, Złoty kogucik, 18.01.1986
- Scenograf, Włoszka w Algierze, 05.03.1986
- Scenograf, Czarodziejski flet, 25.10.1986
- Scenograf, Kniaź Igor, 21.10.1989
- Scenograf, W królestwie jesiennych liści, 01.06.1990
- Kostiumolog, W królestwie jesiennych liści, 01.06.1990
- Scenograf, Manru, 29.06.1991
- Scenograf, Legenda o Józefie, 02.10.1992
- Kostiumolog, Legenda o Józefie, 02.10.1992
- Scenograf, O królewnie co spać nie chciała, 25.10.1992
- Kostiumolog, O królewnie co spać nie chciała, 25.10.1992
- Scenograf, Pejzaż nocą, 15.12.1995
- Kostiumolog, Pejzaż nocą, 15.12.1995
- Scenograf, Magiczny Doremik, 18.01.2008
- Scenograf, Verbum Nobile, 14.02.2009
