Bożena Brun-Barańska

Bożena
Brun-Barańska
Barańska
śpiewaczka - mezzosopran
31.03.1919
Warszawa
07.09.1993
Warszawa
  • Brun-Barańska Bożena (fotografia)

    Benedykt Jerzy Dorys

  • „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurt Weill 06-12-1963

  • „Kawaler Srebnej Róży” Richard Strauss 30-12-1962

  • „Chłopi” Witold Rudziński 30-06-1974

  • „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurt Weill 06-12-1963

  • „Otello” Giuseppe Verdi 30-03-1969

  • „Faust z Nocą Walpurgii” Charles Gounoud, 1966-04-06

  • „Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko 20-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29

  • „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Chłopi” Witold Rudziński 30-06-1974

  • „Borys Godunow” Modest Musogrski 31-01-1960

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurt Weill 06-12-1963

  • „Andre Chenier” Umberto Giordano 14-04-1961

  • „Chłopi” Witold Rudziński 30-06-1974

  • „Borys Godunow” Modest Musogrski 31-01-1960

  • „Faust z Nocą Walpurgii” Charles Gounod 28-07-1956

  • „Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko 20-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Wesołe Kumoszki z Windsoru” Otto Nicolai 26-04-1947

    Roman Burzyński

  • „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29

Nota biograficzna

Bożena Brun-Barańska (31 III 1919 Warszawa – 7 IX 1993 Warszawa), śpiewaczka – mezzosopran. Głos kształciła u Wiktora Brégy’ego. Debiutowała 26 kwietnia 1947 r. jako Pani Reich w Wesołych kumoszkach z Windsoru Nicolaia na Scenie Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie i została zauważona w recenzjach. W latach 1948–1950 była solistką Opery Wrocławskiej, doskonaliła wówczas swoje umiejętności wokalne u Franciszki Platówny. Odnosiła tam sukcesy, podobnie jak podczas artystycznej pracy w Operze Poznańskiej (1950–1954). Wraz z ówczesnym jej dyrektorem, dyrygentem Walerianem Bierdiajewem, któremu powierzono dyrekcję Opery Warszawskiej, przeniosła się do Warszawy; solistką stołecznej sceny i Teatru Wielkiego pozostawała aż do 1980 r.

Zajmowała mocną pozycję odtwórczyni ról charakterystycznych: Małgorzaty w Czterech gburach Wolfa-Ferrariego (1954), Sąsiadki w Wieczorze prządek Kodálya (1955), Starej Hrabiny w Damie pikowej Czajkowskiego (1955), a także drugoplanowych, lecz popisowych dla niższych kobiecych głosów, jak Marta (Faust Gounoda, od 1956 r.), Marcelina (Cyrulik sewilski Rossiniego, od 1957 r.), Suzuki (Madame Butterfly Pucciniego, od 1957 r.), Karczmarka (Borys Godunow Musorgskiego, od 1960 r.). Wielokrotnie śpiewała tytułową Carmen w operze Bizeta (od 1957 r.). Była Cześnikową w przedstawieniu Strasznego dworu Moniuszki inaugurującym 20 listopada 1965 r. działalność odbudowanego Teatru Wielkiego. Później upamiętniła się w rolach Katarzyny (Bunt żaków Szeligowskiego, 1967), Łariny (Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego, od 1967 r.), Emilii (Otello Verdiego, 1969).

Miała bujne kształty, głos o dużym wolumenie, ciemnej barwie i zmysłowej wibracji. Uważano ją za urodzoną komiczkę. Działała w Kole SPATiF przy Teatrze Wielkim, była osobą dowcipną i cieszyła się sympatią w operowym zespole.

 

Za: Słownik biograficzny teatru polskiego, t. III (w druku)

 

Multimedia

Zdjęcia

  • Brun-Barańska Bożena (fotografia)

    Benedykt Jerzy Dorys

  • „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurt Weill 06-12-1963

  • „Kawaler Srebnej Róży” Richard Strauss 30-12-1962

  • „Chłopi” Witold Rudziński 30-06-1974

  • „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurt Weill 06-12-1963

  • „Otello” Giuseppe Verdi 30-03-1969

  • „Faust z Nocą Walpurgii” Charles Gounoud, 1966-04-06

  • „Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko 20-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29

  • „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Chłopi” Witold Rudziński 30-06-1974

  • „Borys Godunow” Modest Musogrski 31-01-1960

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Bardzo Śpiąca Królewna” Augustyn Bloch 29-09-1974

  • „Rozkwit i upadek miasta Mahagonny” Kurt Weill 06-12-1963

  • „Andre Chenier” Umberto Giordano 14-04-1961

  • „Chłopi” Witold Rudziński 30-06-1974

  • „Borys Godunow” Modest Musogrski 31-01-1960

  • „Faust z Nocą Walpurgii” Charles Gounod 28-07-1956

  • „Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko 20-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Wesołe Kumoszki z Windsoru” Otto Nicolai 26-04-1947

    Roman Burzyński

  • „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29

Druki teatralne

  • Afisz premierowy „Kawaler Srebnej Róży” Richard Strauss 30-12-1962

  • Program „Awantura w Recco” Maciej Małecki 01-07-1979

  • Afisz Premierowy „Manru” Ignacy Paderewski, 25-11-1961, 26-11-1961

  • Afisz repertaurowy. 20.11.1965 – 30.11.1965

  • Wkładka obsadowa „Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko 20-11-1965

  • Afisz premierowy „Straszny Dwór” Stanisław Moniuszko 20-11-1965

  • Afisz premierowy. „Borys Godunow” Modest Musorgski 31-01-1960

  • Afisz premierowy -„Andre Chenier” Umberto Giordano 14-04-1961

  • „Faust z Nocą Walpurgii” Charles Gounoud 06-04-1966, Wkładka obsadowa premierowa

  • Afisz premierowy „Faust" z „Nocą Walpurgii” Charles Gounod 28-07-1956, 29-07-1956. Państwowa Opera w Warszawie

  • Wkładka premierowa „Faust z Nocą Walpurgii” Charles Gounod 28-07-1956

  • Wkładka obsadowa „Wesołe Kumoszki z Windsoru” Otto Nicolai 26-04-1947

  • Afisz Premierowy Wieczoru Operowego. „Jolanta” Piotr Czajkowski, „Wieczór Prządek” Zoltan Kodaly 21-04-1955 Państwowa Opera w Warszawie

  • Afisz premierowy „Rzeźby mistrza Piotra” i „Bardzo śpiąca królewna” 1974-09-29

  • Wkładka obsadowa. „Bardzo śpiąca królewna” Augustyn Bloch 1974-09-29