Julia i Romeo 19.11.1970

Razem z małym księciem. Prapremiera w Piątą rocznicę otwarcia odbudowanego Teatru Wielkiego.10-11 – 4-12-1970 – przedstawienia w ramach przeglądu oper i baletów z okazji 25-lecia Opery Warszawskiej w Polsce Ludowej

Z dwu debiutów danych na otwarcie Sceny Kameralnej Julia i Romeo podoba się powszechnie. Imię Julii stoi w tytule tej opery kameralnej na pierwszym miejscu i postać Julii dominuje też na scenie. Jest nią uczennica szkoły baletowej, Ewa Głowacka (wieloletnia później primabalerina Teatru Wielkiego); podczas swego pierwszego, publicznego występu jest tak śliczna i dziewczęca, jaką zawsze powinna być szekspirowska Julia. W przedstawieniu są wprawdzie trzy pary sławnych kochanków, młodych aktorów, śpiewaków (wykonujących wokalizy) i tancerzy, lecz uwagę przykuwa tylko Julia tańcząca. W rozwieszonej wysoko sieci pełza czarny cień – też tancerz; symbolizuje Fatum. Proporcje między sugestywną muzyką, przekazywanym sensem utworu i teatrem są doskonałe. Zaproszony do reżyserskiej pracy z grupą początkujących artystów Adam Hanuszkiewicz pokazuje wysoką klasę.

autor: Małgorzata Komorowska