Danuta Huk

DANUTA  HUK  (KACZOR, KACZORÓWNA) – śpiewaczka, artystka chóru (w grupie altów). Pochodzi z Warszawy. Śpiewała w Zespole Pieśni i Tańca „Warszawa” (1955-1956), a jednocześnie kształciła się w średniej szkole muzycznej. W 1956 roku została przyjęta do Chóru Opery Warszawskiej, a od 1960 powierzano jej drobne partie solowe. Wysoka, o pięknej postawie, miała głos o rzadko spotykanej, ciemnej barwie.  Zaczęła od takich epizodów, jak Inez w Trubadurze Verdiego (1959) i Pastuszek w Tosce Pucciniego. Jednak to Marta w Strasznym dworze Moniuszki stała się rolą, w której trudno było ją zastąpić. Śpiewała Martę blisko dwadzieścia lat (od 1960), w czterech różnych inscenizacjach, ponad 140 razy (!) - a także partię Starej niewiasty w tej operze. 

            W okresie 1965-1967 należała do zespołu solistów Teatru Wielkiego w Łodzi, lecz powróciła do Chóru stołecznej sceny i w Teatrze Wielkim występowała nadal w pomniejszych rolach w rodzaju m.in. Starowinki (w Bardzo śpiącej królewnie Blocha, 1974), zakonnicy Louise (w Diabłach z Loudun Pendereckiego, 1975), Giovanny (w Rigoletcie Verdiego, 1977), męskiej postaci Pielęgniarza (w Mistrzu i Małgorzacie Kunada, 1987). Mimo przejścia na emeryturę (1986), nadal pojawiała się w przedstawieniach (np. w 1989). Wraz z zespołami Teatru odbywała tournée zagraniczne występując na największych scenach muzycznych Europy i na plenerowych festiwalach.

            W zespole TW cieszyła się poważaniem. Była członkiem Rady Artystycznej TW, i społecznym inspektorem BHP.