Matylda Julianna Dylewska

Córka malarza Jana Dylewskiego i Honoraty z Łobockich. Matka śpiewaczki, Jadwigi Dylewskiej-Wojtkowskiej, aktorki Marii Palińskiej i aktora, reżysera i dziennikarza Władysława Palińskiego.

Pierwsza solistka charakterystyczna baletu Teatru Wielkiego w Warszawie. W latach 1848--55 uczyła się w warszawskiej szkole baletowej m.in. pod kierunkiem Mikołaja Grekowskiego, Konstancji Turczynowiczowej i Antoniego Tarnowskiego. Debiutowała na scenie Teatru Wielkiego 31 marca 1856 roku w roli Dziewczyny z oberży w balecie Dwaj złodzieje, czyli Robert i Bertrand (chor. P. Taglioni, muz. J. Schmidt, J. Stefani, J. Damse). Do 1875 roku była pierwszą solistką charakterystyczną.

Od 1 sierpnia 1856 roku była zaangażowana w zespole baletowym Teatru Wielkiego. Występowała w ówczesnym repertuarze, tańcząc m.in.: w polonezie i mazurze na premierze Halki (muz. S. Moniuszko, chor. R. Turczynowicz, 1858), w Tańcach chińskich (chor. R. Turczynowicz, muz. J. Stefani, 1859), we wstawce baletowej w operze Hugonoci (muz. G. Meyerbeer, chor. R. Turczynowicz, 1859), jako jedna z czterech Wilid (1859) i Mirta (1868) w Giselle (chor. trad. / R. Turczynowicz, muz. A. Adam, J. Stefani), w pas de trois z Romualdem Puchalskim i Ludwikiem Kuhne oraz w Tańcu ogólnym w operze Koń spiżowy (muz. D. Auber, muz. do scen baletowych – T. Nidecki, chor. R. Turczynowicz, 1859), jako: Fanchette (1860), Tourlouetta (1863) i Maria (1868) w balecie Modniarki, czyli Karnawał paryski (chor. R. Turczynowicz wg P. Borriego, muz. M. Strebinger). Występowała także w balecie Monte Christo (chor. R. Turczynowicz, muz. A. Georges, S. Moniuszko, 1866), jako Henryk de Guises w Fiametcie (chor. F. Magri, H. Meunier, muz. P. Giorza, hr. Szeheny, Droesler, 1868), Margrabina Sampietri w Marco Spada (chor. R. Turczynowicz wg J. Maziliera, muz. D. Auber w oprac. G. Rożnieckiego, 1868), Katarzyna w balecie Na kwaterze (chor. H. Meunier, muz. S. Moniuszko, 1868), w pas de deux węgierskim z Konstantym Turczynowiczem w Asmodei, diable rozkochanym (chor. R. Turczynowicz wg J. Maziliera, muz. G. A. Scaramelli, J. Stefani, 1868), Nereida (1869) i Topaz (1870) w balecie Flick i Flock (chor. V. Calori wg P. Taglioni, muz. P. L. Hertel, L. Lewandowski, I. Komorowski), jako Schintilla w Figlach szatana (chor. V. Calori, muz. S. Moniuszko, A. Münchheimer, 1870), w Ballabille wiejskim i Pas de deux cygańskim z Konstantym Turczynowiczem w Córce źle strzeżonej (chor. V. Calori, muz. różnych kompozytorów m.in. J. Offenbacha, 1870), Matylda w balecie Tancerze europejscy w Chinach (chor. C. Telle, muz. A. Münchheimer, D. Auber, P. Giorza i in., 1870), Zośka i w solo-mazurze w Weselu w Ojcowie (chor. M. Pion, J. Mierzyńska, L. Thierry, muz. K. Kurpiński, J. Damse, 1870), solistka w balecie Libella, czyli Zemsta owadu (chor. V. Calori, muz. F. Flotov, S. Moniuszko i in., 1871), w pas de cinq w Robercie i Bertrandzie, czyli Dwaj złodzieje (chor. V. Calori wg P. Taglioniego, muz. J. Schmidt, J. Stefani, J. Damse, 1873), Melia, narzeczona Raymonda w Meluzynie (chor. V. Calori, muz. A. Sonnenfeld, 1873) i w tańcach w Panu Twardowskim (chor. V. Calori, muz. A. Sonnenfeld, 1874).

W kwietniu 1875 roku, w czasie próby, uległa kontuzji, która zmusiła ją do rezygnacji z występów. Od października 1877 roku została nauczycielką w warszawskiej szkole baletowej. Paweł Owerłło napisał, że „dla dziewczynek miała wykłady świetna nauczycielka Matylda Dylewska” (P. Owerłło, Z tamtej strony rampy, Kraków 1957, s. 224).

Joanna Sibilska-Siudym