-
Nota biograficzna
Pierwsza solistka Opery Warszawskiej, a od 1965 roku Teatru Wielkiego w Warszawie, pedagog i choreograf. Urodziła się w Warszawie, gdzie w 1960 roku ukończyła szkołę baletową, ucząc się m.in. pod kierunkiem: Ireny Szymańskiej, Olgi Jordan i Leona Wójcikowskiego.
Od 1960 roku była tancerką, a dwa lata później awansowała na stanowisko solistki w zespole baletowym Opery Warszawskiej. W 1967 roku została mianowana pierwszą solistką Teatru Wielkiego. W 1961 zadebiutowała rolą Odetty-Odylii w Jeziorze łabędzim (chor. W. Burmeister i P. Gusiew / N. Konius, A. Sobol, muz. P. Czajkowski, 1961). W tej roli wystąpiła także w kolejnych realizacjach Jeziora łabędziego (chor. trad. / R. Kuzniecowa, muz. P. Czajkowski, 1966; chor. trad. / B. Chaliułow, muz. P. Czajkowski, 1973).
Tańczyła czołowe partie w repertuarze klasycznym i neoklasycznym, tworząc wiele znakomitych kreacji o dużym ładunku dramatycznym, takich jak: Królowa Miedzianej Góry w Kamiennym kwiecie (chor. A. Tomski, muz. S. Prokofiew, 1961), Dziewczyna w Zaczarowanej oberży (chor. W. Gruca, muz. A. Szałowski, 1962), Przewodząca Grupy Czarnej w Święcie wiosny (chor. A. Rodrigues, muz. I. Strawiński, 1962), Młoda Dziewczyna w Temacie z wariacjami (chor. F. Adret, muz. P. Hindemith, 1962), Młynarka w Trójkątnym kapeluszu (chor. L. Miasin / L. Wójcikowski, muz. M. de Falla, 1962), Eurydyka w Orfeuszu (chor. A. Rodrigues, muz. I. Strawiński, 1963), solistka w Soirées et matinées musicales (chor. A. Rodrigues, muz. B. Britten, 1964), Kitri i Królowa Driad w Don Kichocie (chor. A. Cziczinadze, muz. L. Minkus, 1964), Królowa Olkusza, Królowa Podziemi i Królowa Wschodu w Panu Twardowskim (chor. S. Miszczyk, muz. L. Różycki, 1965), solistka w części Tarantela-Pas de trois w Nokturnie i Taranteli (chor. W. Gruca, muz. K. Szymanowski, 1966), Panna Młoda w Harnasiach (chor. E. Papliński, muz. K. Szymanowski, 1966), Sarna w Salonie warszawskim (chor. W. Gruca, muz. M. K. Ogiński, M. Szymanowska, F. Janiewicz, 1968), tytułowa Francesca we Francesce da Rimini (chor. A. Cziczinadze, muz. P. Czajkowski, 1968), Mirta w Giselle (chor. trad. / A. Cziczinadze, muz. A. Adam, 1968) i następnej realizacji tego baletu (chor. trad. / A. Gridin, I. Michajliczenko, muz. A. Adam, 1976), Aegina w Spartakusie (chor. J. Czanga, muz. A. Chaczaturian,1968), Wróżka w Kopciuszku (chor. A. Cziczinadze, muz. S. Prokofiew, 1969), solistka w Danse sacrée w Danse sacrée, Danse profane (chor. W. Borkowski, muz. C. Debussy, 1971), Liza Woka w Salmo gioioso (chor. W. Gruca, muz. A. Bloch, 1972), Balerina w Pietruszce (chor. M. Fokin / L. Wójcikowski, muz. I. Strawiński,1973), Królowa Podziemi, Królowa Wschodu i Diablica w Panu Twardowskim (chor. W. Gruca, muz. L. Różycki, 1973), rola tytułowa w Pannie Julii (chor. B. Cullberg, muz. T. Rangström, 1975), I solistka w Sylfidach ( chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. F. Chopin, 1975), rola tytułowa w Fedrze (chor. S. Lifar, muz. G. Auric, 1978), M-lle Cerrito w Grand pas de quatre (chor. trad. / A. Alonso, muz. C. Pugni, 1982), Soledad w Popołudniowej sjeście (chor. A. Méndez, muz. E. Lecuona, 1982).
W 1979 roku ukończyła studia z zakresu pedagogiki tańca w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina). W 1992 roku ukończyła Podyplomowe Studium Obrotu Dziełami Sztuki Profesjonalnej na Wydziale Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Karierę taneczną zakończyła w 1986 roku, ale już wcześniej podjęła współpracę jako choreograf z teatrami muzycznymi, m.in. z Teatrem Muzycznym w Gdyni, gdzie opracowała choreografię do spektaklu Kolęda-nocka (1980) i wystawiła autorski spektakl Straussiada (1985). W Operetce Śląskiej w Gliwicach przygotowała choreografię do Krainy uśmiechu (1983), Sonaty Belzebuba (1984) i Nitouche (1986); dla Operetki Wrocławskiej do Giuditty (1983); dla Macedońskiego Teatru Narodowego w Skopje do Wesela Figara (1985), a dla Teatru Muzycznego w Poznaniu do Cnotliwej Zuzanny (1988). Podjęła także współpracę z teatrami dramatycznymi, m.in.: z Teatrem im. S. Jaracza w Łodzi, Teatrem im. J. Osterwy w Lublinie, Teatrem Nowym im. G. Morcinka w Zabrzu i Teatrem Zagłębia w Sosnowcu. W sezonie 1986/87 we włoskim Sapri opracowała balety: Miscellanea (collage muzyczny) i Czerwony kapturek (muz. C. Saint-Saëns).
Była stypendystką m.in. w Centre International d’Art Choréographique w Paryżu, Palucca Schule w Dreźnie, School of Dance Ruth Page w Chicago, Centro di Danza w Rzymie. Piastowała funkcję kierownika artystycznego w warszawskiej Szkole Baletowej (1991/92 i 1994/95), kierownika baletu Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej (1992/93) i Teatru Wielkiego w Łodzi (1993/94). Była baletmistrzynią w Teatro dell’Opera w Rzymie i uczyła tańca klasycznego m.in. w ramach Internazionales Tanzprojekt w Aachen, Bielefeld i Bonn (1992). W latach 1993-2004 była członkiem Internationale Tanzwerkstatt w Bonn, gdzie w 1993 roku prowadziła także lekcje tańca klasycznego.
Jest inicjatorką wielu cennych przedsięwzięć: festiwali, warsztatów i konkursów baletowych. Była m.in. pomysłodawczynią i jedną z organizatorek I Światowego Kongresu Tańca w San Francisco w 1993 roku; zainicjowała Festiwal „Dance of the World” (Gdańsk, 1991 i Warszawa, 1996), pierwsze polsko-niemieckie warsztaty tańca współczesnego pn. „Taniec dla tolerancji” (Łódź, 1994), Międzynarodowe Spotkania Młodych Tancerzy (Bytom, 1999, 2005), Międzynarodowy Konkurs Choreograficzny (Bytom, 2004), Konkurs Tańca „Terpsychora” (Bytom, 2003, 2004, 2005). W latach 1998-2007 była dyrektorem artystycznym bytomskiej Szkoły Baletowej (opracowała tam dla uczniów kilka baletów z repertuaru klasycznego).W latach 2003 i 2006 była jurorką na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Brnie.
Za swoją działalność artystyczną i społeczną otrzymała wiele odznaczeń i nagród, m.in.: Złoty Krzyż Zasługi (1979), Złotą Odznakę Honorową „Za Zasługi dla Warszawy” (1979 i 1980), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986), odznakę Zasłużonego Działacza Kultury (1989), Nagrodę „Muza 2003” prezydenta Bytomia w dziedzinie kultury, Nagrodę prezydenta tego miasta za szczególne zasługi dla bytomskiej oświaty (2003), statuetkę „Terpsychory” ZASP za wybitne osiągnięcia w dziedzinie baletu (2006), Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2006), Nagrodę specjalną Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za zasługi dla kultury polskiej (2006).
W latach 1991-94 była przewodniczącą Podsekcji Baletu w ZASP, a w latach 1995-99 pełniła funkcję przewodniczącej Sekcji Autorów Dzieł Choreograficznych w Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (ZAiKS). Od 2008 roku jest prezesem Fundacji Sztuki Tańca, która realizuje liczne projekty, m.in. wzniesienia rzeźby w hołdzie polskim artystom baletu obok Teatru Wielkiego w Warszawie oraz projekt „Taniec w malarstwie – śladami Edgara Degas” (2014).
Joanna Sibilska-Siudym
-
Wystawienia (609)
- 06.01.1962, Teatr Wielki w Warszawie z siedzibą tymczasową przy ul. Nowogrodzkiej 49, Kamienny kwiat
- 25.02.1962, Teatr Wielki w Warszawie z siedzibą tymczasową przy ul. Nowogrodzkiej 49, Kamienny kwiat
- 15.03.1962, Teatr Wielki w Warszawie z siedzibą tymczasową przy ul. Nowogrodzkiej 49, Kamienny kwiat
