Jerzy Marchwiński

Jerzy Marchwiński ukończył studia muzyczne w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie u prof. Marii Wiłkomirskiej (klasa fortepianu) i u prof. Kiejstuta Bacewicza (kameralistyka). Sztukę swą doskonalił w Salzburgu i Taorminie (u Carlo Zecchi’ego).

Prowadził intensywną działalność koncertową, głównie w zakresie kameralistyki fortepianowej. Jego partnerami byli m.in. Konstanty Andrzej Kulka, Rita Streich, Teresa Żylis-Gara, Régine Crespin, Andrzej Hiolski, Stefan Kamasa, Maureen Forrester i żona, Ewa Podleś. Jako pianista partnerujący uczestnikom był angażowany przez szereg międzynarodowych konkursów muzycznych (np. Monachium, Tuluza, Rio de Janeiro). 

Działalność koncertową łączył z aktywnością pedagogiczną. Był profesorem zwyczajnym, założycielem i przez wiele lat kierownikiem Katedry Kameralistyki Fortepianowej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Wykładał również w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej prowadził warsztaty dla pianistów w ramach Akademii Operowej. Zasiadał także w jury Międzynarodowego Konkursu im. Stanisława Moniuszki.

Główną ideą jego działalności pedagogicznej było partnerstwo w muzyce. Tej tematyce poświęcił trzy książki: „O partnerstwie w muzyce" (wyd. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie, 2001), „Partnerstwo w muzyce" (wyd. PWM, 2010), „Kameralistyka fortepianowa" (wyd. Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie, 2014) oraz szereg artykułów i esejów w „Ruchu Muzycznym”.

Nagrał ponad 25 płyt. Za nagranie wszystkich utworów Karola Szymanowskiego na skrzypce i fortepian otrzymał razem z Konstantym Andrzejem Kulką, wieloletnim partnerem artystycznym, Nagrodę I Stopnia Polskiego Radia. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, laureat Nagrody I Stopnia Ministra Kultury i Sztuki za całokształt działalności artystycznej, uhonorowany z rąk Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Polonia Restituta za całokształt działalności artystycznej.