Bramy raju - opera jako teatr "Odrodzenie"

Z prawdziwą satysfakcją stwierdzam, iż proces budowania teatru na dobrym europejskim poziomie w warszawskiej operze został zakończony. Potwierdziła to w wielkim stylu światowa prapremiera dramatu Joanny Bruzdowicz „Bramy raju” według Jerzego Andrzejewskiego. Inscenizację tę uznałbym za najlepszą od momentu objęcia Teatru Wielkiego przez Roberta Satanowskiego w 1981 roku, choć przez te siedem lat widzieliśmy w Wielkim szereg spektakli wybitnych. / Spektakl nie jest typowo operowym widowiskiem. Ze względu na użyte środki wykonawcze jest to opero-balet z elementami teatru rapsodycznego. Ze względu na koncepcję reżyserską - dramat muzyczny inscenizowany z przewagą środków nowoczesnego teatru dramatycznego. Ze względu na wyjście od muzyki jest to opera o poszerzonej i wzbogaconej zapożyczonymi spoza gatunku operowego elementami formie. Ze względu na wyjście od tekstu jest to dramatyczno-muzyczna synteza sceniczna o znaczącym wymiarze filozoficznym.