Cyganka krakowianką "Życie Warszawy"

Rezultaty przedsięwzięcia okazały się nadspodziewanie udane. Reżyserska koncepcja spektaklu - amatorski teatr w teatrze - z góry rozgrzesza solistów, artystów chóru i baletu z ewentualnego przeszarżowania w użyciu środków wyrazu. Sceny pogodne, nawet wesołe, zastępują harmonijnie te z nutką liryzmu. „Jawnuta" może liczyć na powodzenie nie tylko ze względu na ciekawość spotkania z zapomnianą ramotką. Została ona skonstruowana logicznie i wiarygodnie, wystawiona rzetelnie, dobrze zaśpiewana i zatańczona. / Warto więc było wytrzepać ją z kurzu, nie obawiając się „kalania świętości".