-
Tytuł czasopisma
"Życie Warszawy" -
Tytuł
Czarna dziura -
Data
03.07.1985
-
Treść recenzji
To zdumiewające: jak bardzo współczesna muzyka może przykuć uwagę słuchacza. Zygmunt Krauze skomponował "Gwiazdę" do własnego libretta, opartego na sztuce Helmuta Kajzara pod tym samym tytułem. / „Gwiazda” jest utworem klarownym, o muzyce prostej choć wyszukanej, utrzymanej we współczesnej technice kompozytorskiej aż do pozostawienia roli przypadkowi i quasi-jazzowej improwizacji. / Krauze używa skromnego instrumentarium (jest tylko siedmiu muzyków), za to powiela postać Gwiazdy, opowiadającej swoje życie, o kilka odbić lustrzanych (Głos II — Wanda Bargiełowska, Głos III — Ewa Gawrońska, Głos IV — Krystyna Jaźwińska, Głos V — Anna Vranowa). Te śpiewaczki przejmują opowieść Gwiazdy, snują jej dzieje, niekiedy łączą się w śpiewie — jak w samym człowieku łączą się różne postacie, określające jego osobowość.