Diabły z Loudun "Kultura"

Realizm jest – moim zdaniem – niezbędnym ogniwem w rozwoju dramatu, służy nakreśleniu sylwetek bohaterów, uzasadnieniu motywów ich postępowania i zmian, jakie dokonują się w ich psychikach. / W spektaklu Dejmka wszystko zostało złagodzone, zatarte, w wyniku czego znacznie zmniejszyła się czytelność fabuły. Bo jakiż sens ma ukazanie sceny egzorcyzmów, w trakcie której bohaterka klęczy w śnieżnobiałym habicie, a jej nieszczęsne towarzyszki siedzą spokojnie na pagórkach stylizowanego cmentarza, wpatrzone w egzemplarze partytur, które – nawiasem mówiąc – trzymają w rękach przez cały spektakl? / Ogromna to szkoda, że nasz wybitny reżyser stworzył inne dzieło , niż to, na które tak długo czekaliśmy.