Komiks o św. Katarzynie "Życie Warszawy"

Proszę mi wybaczyć, ale nie mogę pisać serio o dziele, które sam kompozytor potraktował buffo. „Historya o św. Katarzynie" Romualda Twardowskiego (prapremiera na scenie kameralnej Teatru Wielkiego) jest, moim zdaniem, rodzajem komiksu scenicznego, w którym polski humorysta opowiada dzieje chrześcijańskiej świętej na użytek innowierców i, chociaż go korci, żeby ją przedstawić ostro, mityguje się co chwila, pamiętając, że nie wolno mu urazić niczyich uczuć. / W ten sposób „Historya o św. Katarzynie" jest historią obyczajną zarówno pod względem literackim, jak i muzycznym, a nawet inscenizacyjnym. (…) Trzeba przyznać, że ta akcja zyskałaby na atrakcyjności, gdyby Twardowski-librecista pozwolił sobie na kilka jaskrawszych pomysłów (np. egzekucja Katarzyny), aby inscenizatorowi Zbigniewowi Bogdańskiemu dać szansę stworzenia efektownych rozwiązań. Konwencja jasełek w połączeniu z techniką komiksową mimo wszystko owocują jednak uroczym, sarmackim widowiskiem, zakończonym pompatyczną apoteozą z Bogiem Ojcem i aniołami. Wszystko tu jest na miejscu: funkcjonalne dekoracje, estetyczne kostiumy, dobry rytm przedstawienia.