Nijaka "Hrabina" "Życie Warszawy"

Hrabina (Halina Słonicka) i Kazimierz (Kazimierz Pustelak) ginęli w scenicznym tłumie — przynajmniej do czasu, kiedy ich popisy wokalne zwracały w tę stronę naszą uwagę. / W tej sytuacji utrafili w swoje role: Edmund Kossowski (Chorąży) i Anna Malewicz (Bronia). Stonowana, dyskretna a zarazem pełna wyrazu gra (przy dobrym śpiewie) wyróżniały ich z całego grona wykonawców. / Muzyka była najsilniejszą stroną całego widowiska: bardzo dobre chóry, świetnie poprowadzona muzyka (pewne drobne braki, jak „rozchodzenie się” orkiestry z chórem i solistami, czy zbyt wolne miejscami tempa składam tu raczej na karb premierowej tremy), dobre głosy wykonawców — wszystko to odpowiednie było do rangi moniuszkowskiej melodii. Tańce przyjemne, chociaż układy mogłyby mieć więcej zwiewności — ale nawet w tej sytuacji ciekawie nam się zaprezentowali: Renata Smukała, Bożena Gadzińska, Jerzy Makarowski, Wacław Gaworczyk, Piotr Nardelli, Jerzy Makarowski. / Dekoracje i kostiumy godne Teatru Wielkiego. Oklaski, które witały każde odsłonięcie kurtyny, były wyrazem uznania widzów dla Teresy Roszkowskiej za jej pomysłowość i wyczucie subtelnej barwy.