Odrabianie zaległości "Życie Warszawy"

Wielkie przede wszystkim brawa dla znakomitej i pomysłowej scenografii Krzysztofa Pankiewicza; po raz pierwszy od istnienia tego teatru mogliśmy się wpełni przekonać o jego możliwościach technicznych, wykorzystywanych ze smakiem, dowcipnie i przez czały czas podporządkowanych potrzebom wystawianego dzieła. / Wykorzystywanie uwertury do wypełnienia sceny ruchem tancerzy (to chyba zasługa reżysera), a zarazem zabudowywanie jej kolejnymi elementami - było zabawnym pomysłem. / Słowa uznania dla brygadiera sceny, Stanisława Marciniaka, który wespół z inż. Stefanem Brzozowskim i Bogusławem Synkiewiczem oraz Stanisławem Ziembą dobrze radzili sobie ze skomplikowaną maszynerią, światłami i dekoracjami w premierowym przedstawieniu.