Sukces "Diabłów" w Warszawie "Kurier Polski"

W "Diabłach z Loudun” wybrane przez kompozytora i w jednej osobie twórcę libretta środki ekspresji, bez względu na to, że dla wielu nie mieszczą się one w sferze „obowiązujących” konwencji, pasują znakomicie do wyrazowego i dramatycznego profilu akcji. Jakie by nie były spory między realizatorami — i dobrze, że były — reżyseria Kazimierza Dejmka i scenografia Andrzeja Majewskiego przystawały do muzyki, zapewniając całości przedstawienia rzadko spotykaną jednolitość stylu. / Ileż muzycznego sensu miał przenikliwy śmiech Matki Joanny od Aniołów, znajdując doskonałą wykonawczynię w osobie Krystyny Jamroz. Przy całej ostrości kontrastów, wręcz niekiedy brutalnych efektów, w poszczególnych partiach można było podziwiać umiar, co najbardziej uderzało w partii nieszczęsnego proboszcza Grandier w interpretacji Andrzeja Hiolskiego, ale również i w partiach Urszuli Trawińskiej-Moroz, Bernarda Ładysza, Kazimierza Pustelaka. Mieczysław Nowakowski jako dyrygent tej tak skomplikowanej i wieloplanowej całości dzielnie wybrnął z chyba artystycznie najtrudniejszego zadania w całej swojej karierze. / Staranność i zapał całego zespołu — to cechy, do których ostatnio w stołecznym Teatrze Wielkim już nas przyzwyczajono.