Teatralny "Don Pasquale" "Express Wieczorny"

Opera Warszawska powierzyła reżyserię Aleksandrowi Bardiniemu, który nadał przedstawieniu zdecydowany charakter teatralny, wydobył z wątłego tekstu Donizettiego maksimum — może nawet zbyt wiele — komizmu, ożywił „Don Pasqualego” dowcipnymi sytuacjami, a przede wszystkim znakomicie prowadził śpiewaków, którzy grali niczym świetni artyści komediowi. Ponadto po mistrzowsku „uteatralnił” chór - służbę i rzemieślników./ Zabawność tych postaci świetnie podkreślają urocze, dowcipne kostiumy Teresy Roszkowskiej, której - moim zdaniem - tym razem mniej się udały projekty dekoracji. Miast dodawać scenie lekkości - ciążyły masywem obu ciężkich, niezbyt ładnych płaszczyzn domów. / Muzyce „Don Pasqualego” w tym przedstawieniu zabrakło uroku i lekkości. / Dominowały w przedstawieniu wielki talent i potęga głosu Ładysza, choć styl i charakter muzyki opery-buffa chyba mniej mu odpowiada. Agnieszce Kossakowskiej brak było tak niezbędnej tu kantyleny. Niezbyt sugestywnie wypadła słynna cavatina w I akcie. Nie pomógł też Kossakowskiej jako partner Nikodem, który śpiewał niezbyt czysto. Korzystnie wypadł w partii Malatesty — Marian Woźniczko.