Jerzy Procner (9 VII 1924 Kraków – 16 IV 1980 Rzeszów), dyrygent. Jako muzyk działał już podczas wojny i okupacji niemieckiej w Krakowie. Tam w latach 1945–1949 studiował dyrygenturę, naukę kontynuował później w Poznaniu, w klasie Waleriana Bierdiajewa. Jednocześnie oddawał się rozlicznym zajęciom muzycznym w Krakowie, Wrocławiu i Bydgoszczy. W latach 1951–1955 był asystentem, potem dyrygentem Filharmonii w Warszawie. Po dwu sezonach dyrygenckiej pracy w Operze Śląskiej w Bytomiu, następnie Operetce Śląskiej w Gliwicach, został w 1957 r. dyrygentem Opery Warszawskiej. Na scenie Romy prowadził przedstawienia utrzymywane długo w repertuarze, blisko pięćdziesiąt spektakli Strasznego dworu Moniuszki, ponad dwadzieścia Toski Pucciniego, Traviaty Verdiego i baletu Jezioro Łabędzie Czajkowskiego. Zadyrygował też spektaklem Don Juana Mozarta (1958), a następnie, wiele razy – przedstawieniami Trubadura Verdiego (1959). Sezon 1959/60 spędził w Rzymie i Mediolanie, doskonaląc swe umiejętności jako stypendysta rządu włoskiego. Po powrocie sprawował kierownictwo muzyczne premiery Don Pasquale Donizettiego w reżyserii Aleksandra Bardiniego (1961). Jako dyrygent operowy nie u wszystkich znajdował uznanie.

Po odejściu z Opery pracował w Operetce Warszawskiej (do 1968 r.), następnie w Teatrze Muzycznym w Gdyni i Operze Bałtyckiej, gdzie był dyrektorem. W 1974 r. wyjechał do Bagdadu i prowadził tam orkiestrę złożoną głównie z Polaków. Po powrocie został dyrygentem Filharmonii Rzeszowskiej.

Według: Słownik biograficzny teatru polskiego, t. II, Warszawa 1994

• kierownictwo muzyczne, Don Pasquale, 21.02.1961