Marcin Bronikowski, śpiewak – baryton. Urodzony w Warszawie, tam ukończył liceum muzyczne (grał na trąbce), a głos kształcił pod kierunkiem wybitnej niegdyś solistki Teatru Wielkiego, Jadwigi Dzikówny. Studia wokalne odbył w Sofii u Rusko Ruskowa, a w Narodowej Operze Sofijskiej zadebiutował z powodzeniem jako Figaro w Cyruliku sewilskim Rossiniego (1992). Umiejętności śpiewacze doskonalił u Alberto Zeddy w Accademia Rossiniana w Pesaro i na kursie mistrzowskim prowadzonym przez słynnego tenora Carla Bergonziego. Z powodzeniem uczestniczył w międzynarodowych konkursach wokalnych m.in. w Warszawie (na I Konkursie Moniuszkowskim w 1992 r. zajął trzecie miejsce), Pampelunie, Bilbao, Helsinkach i Pretorii. Dzięki uzyskiwanym nagrodom występował w różnych miejscach świata: bardzo często w Hiszpanii, a także w Izraelu, Szwecji, na Florydzie, w Australii i Nowej Zelandii. Śpiewał w przedstawieniach Deutsche Oper, Covent Garden, La Scali, Salzburga.

W jego repertuarze przeważają opery włoskie. W dziełach Donizettiego bywał partnerem jednej z najsławniejszych śpiewaczek naszych czasów, Edity Gruberovej – i w spektaklu operowym (Bilbao), i podczas koncertowej prezentacji opery (Dortmund), i w nagraniu płytowym (dla firmy Nightingale). Ciemnooki i ciemnowłosy, ma chłopięcą sylwetkę i dobre warunki sceniczne. W kraju występuje gościnnie w teatrach operowych różnych miast: Szczecina, Poznania, Krakowa, Bydgoszczy. W warszawskim Teatrze Wielkim śpiewał po raz pierwszy partię Alberta w Wertherze Masseneta (1994), a następnie kilkakrotnie Escamilla w widowiskowej Carmen Bizeta (1995) – to jedna z najchętniej powierzanych mu ról w teatrach operowych świata. Lubi wcielać się w Eugeniusza Oniegina, bohatera opery Czajkowskiego; występował w tej roli m.in. w inscenizacji Mariusza Trelińskiego (2002), a nawet – z całym warszawskim spektaklem – przed moskiewską publicznością w Teatrze Bolszoj. Był również na stołecznej scenie chwalonym Markizem Posą w Don Carlosie Verdiego w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego (2000), odtwarzał rolę Enrica w Łucji z Lammermoor Donizettiego (2008) w reżyserii Michała Znanieckiego. Znaniecki też zaprosił go na operowy Festiwal de Amazonas do brazylijskiego Manaus, gdzie w kwietniu 2013 r. zmierzył się po raz pierwszy z rolą Króla Rogera w dziele Karola Szymanowskiego wykonanym w wersji koncertowej.