Marian Kołodziej

MARIAN  KOŁODZIEJ, scenograf. Ukończył studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Karola Frycza (1950). Realizował scenografie dla różnych teatrów w Polsce, najwięcej dla scen Wybrzeża, gdzie mieszka. Współpracę z warszawskim Teatrem Wielkim rozpoczął w 1970 r. przy prapremierze oryginalnej formy operowo-baletowej Julia i Romeo Bernadetty Matuszczak danej na otwarcie Sali Kameralnej Teatru Wielkiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza. Stworzył prostą a fantazyjną dekorację z rozpiętą na sieci czarną postacią tancerza (Fatum). Również dla Sali Kameralnej zrealizował złożoną z nieregularnych srebrzystych form scenografię do współczesnej jednoaktowej opery Witolda Rudzińskiego Odprawa posłów greckich, o kostiumach z odniesieniami do antyku, a także do granej tego samego wieczoru Historii żołnierza Strawińskiego (1972).

            Po oprawie plastycznej wieczoru baletowego z układami do muzyki Mozarta i Kilara (1978) olśnił Warszawę niebywale bogatą, w stylu rokoko utrzymaną scenografią do Hrabiny Moniuszki – inscenizację tę przygotował wspólnie z Marią Fołtyn, reżyserką przedstawienia (1982). Stał się także współtwórcą doskonałej plastycznie (i muzycznie) premiery Ludus Danielis (1984). Ta średniowieczna Gra o Danielu, wystylizowana przez reżyserkę (i choreografa) Hannę Chojnacką na teatralne misterium, toczyła się przed publicznością usadowioną tuż przed artystami na wielkiej scenie. Marian Kołodziej zakomponował tam kilka ruchomych planów gry i skąpał to wszystko w swoich ulubionych symbolach religijnego obrządku i złotawych barwach, dając w sumie jedno z najbardziej oryginalnych i pięknych przedstawień warszawskiego Teatru Wielkiego.