Nelly Bogacka

NELLY  BOGACKA (18 III 1906 Jekatierynosław – 12 IX 1986  Warszawa), pianistka. W 1918 r. przyjechała z rodzicami do Warszawy. W latach 1923–1928 studiowała w Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w klasie znakomitego pianisty Aleksandra Michałowskiego. W 1938 nawiązała współpracę z Organizacją Ruchu Muzycznego i dała setki koncertów w najdalszych regionach Polski. Podczas występów towarzyszyła śpiewakom i wiolonczelistom, często wykonywała utwory solowe, a do programów chętnie włączała parafrazy operowe Liszta. Okupację (do 1944) przebyła w Warszawie dając lekcje gry na fortepianie i akompaniując solistom podczas koncertów w kawiarniach.

            W 1946 r. dołączyła do zespołu Sceny Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych i tu, a także później w Operze Warszawskiej, stała się wysoko cenionym korepetytorem solistów (do sierpnia 1956). W 1952 roku, gdy wobec okresowego braku odpowiedniej sceny niektóre przedstawienia prezentowano w wersjach koncertowych (Hrabina Moniuszki, Traviata Verdiego), akompaniowała całym spektaklom. Doskonale czytała nuty, znała na wylot repertuar wokalny, była bardzo muzykalna. Czyniło to z niej niezawodną partnerkę recitali śpiewaków. Zawsze opanowana i elegancka, występowała z tak znakomitymi artystami, jak Teresa Żylis-Gara, Ewa Bandrowska-Turska, Halina Mickiewiczówna, Bernard Ładysz. Cieszyła się równą niemal im popularnością. Jury konkursu wokalnego w holenderskim s’Hertogenbosch wyróżniło ją w 1962 roku za najlepszy akompaniament.

            Po odejściu z Opery pracowała jako pianistka-akompaniatorka w klasach wokalnych warszawskiej PWSM (Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej – 1956-1958), a następnie (do 1972) w średniej szkole muzycznej im. Józefa Elsnera.

                                   Za: S. Dybowski, Słownik Pianistów Polskich, Warszawa 2003