"Don Carlos" mroczny i ponury "Kurier Polski"

Kiedy po krótkim wstępie (rogi grały go na obydwu premierach pięknie!), kurtyna poszła w górę, zostaliśmy po prostu oczarowani: pomysł kapitalny – na dziedzińcu klasztornym cztery kondygnacje okien, a w każdym z nich mnich w białym habicie z zapalonym światłem. Wszystko zresztą na czarno, spowite w gęsty mrok. Piękny śpiew chóru brzmi wtedy niezwykle nastrojowo. (...) Wykonanie było doskonałe. Tak dobrej, a raczej tak dobrych obydwu obsad, dawno u nas nie było.