Inauguracyjne premiery "Słowo Powszechne"

Wydarzeniem, i to wydarzeniem, które pozostanie trwale w dziejach polskiej opery, była premiera „Króla Rogera" Szymanowskiego, która winna zapoczątkować „drugą młodość" tego dzieła na naszych scenach operowych. Był to też bardzo trudny egzamin zarówno dla realizatorów, jak i wykonawców przywykłych do opery tradycyjnej. / Wynik ich pracy trzeba ocenić z najwyższym uznaniem i szacunkiem. W sposób wręcz wzorcowy zostały tu zsynchronizowane wszystkie elementy przedstawienia — orkiestra przygotowana i kierowana przez M. Mierzejewskiego, reżyseria (gościnna) B. Horowicza, urzekająca scenografia O. Axera, choreografia W. Grucy i wreszcie tacy soliści, jak: A. Hiolski (w tytułowej roli), u. Rumowska, K. Pustelak i inni. Realizatorzy „Króla Rogera" obalili wreszcie szkodliwy mit o tym, jakoby dzieło to ze względu na swą „statyczność" i niekomunikatywność nie nadawało się do realizacji. Reżyser, nie próbując na siłę „uteatralniać" opery, wydobył jednak z jej postaci wewnętrzną dynamikę i całe bogactwo ich przeżyć, ich intelektualne napięcie, ich dramatyzm.