Iwo Dobiecki

Iwo
Dobiecki
scenograf, kostiumolog, asystent scenografa
22.07.1933
Polska
Warszawa
20.02.1993
Warszawa

Nota biograficzna

Ukończył wydział scenografii warszawskiej ASP. Debiutował w 1969 r. przestrzenią do spektaklu Teatru Telewizji Ucieczka Zbycha. Z telewizją związany był przez resztę swojego życia, pracując przy prawie 30 spektaklach i licznych programach telewizyjnych. Do warszawskiego Teatru Wielkiego trafił już w 1971 r. pracując przy Baletach polskich – programie baletowym, na który składały się choreografie młodych tencerzy Teatru do Gier weneckich Lutosławskiego, Metafrazy Maksymiuka, Ndege - ptaka Turskiego i Polymorphii Pendereckiego. Dobiecki stworzył tu formistyczną scenografię, w której na ruchome figury geometryczne rzucał abstrakcyjne obrazy projekcji filmowych. Zabieg ten nie był działaniem wyłącznie dekoracyjnym, gdyż każdy element scenografii miał ścisły związek z działaniami tancerzy. Spektakl ten był ważnym wydarzeniem, gdyż dał młodym choreografom możliwość poszukiwania nowoczesnych środków wyrazu. Rok później Dobiecki podjął się pracy przy kolejnym wieczorze baletowym. Program Cztery balety składał się z Ecce homo Berghmansa, E=MC2 Mosołowa, Cudownego Mandaryna Bartoka i La Valse Ravela. Choreografii podjął się Francuz Joseph Lazzini, zaś scenografię do dwóch części zrealizował rodak Lazziniego Bernard Dayde, a do dwóch pozostałych Dobiecki. W opinii recenzentów pomysły Polaka wypadły bardziej efektownie. W kolejnym sezonie miała miejsce premiera Etiud baletowych. Spektakl w opracowaniu Antoniego Wicherka składał się z czterch choreografii do II Koncertu Brandenburskiego Bacha, Koncertu na wiolonczelę Vivaldiego Sonetów miłosnych Bairda do słów sonetów Shakespera i Pieśni Truwerów tego samego kompozytora do słów starofrancuskiej poezji, w choreografii Mariquity Compe i Witolda Grucy i ze scenografią Dobieckiego. Oszczędne dekoracje składały się z pionowych elementów zwisających z sufitu i olbrzymich rzeźb dłoni wyrastających z podłogi. Uwagę zwracały różnorodne kostiumy, m.in. obcisłe białe trykoty, formistyczna recepcja stroju barokowego i całkiem współczesne zestawienie T-shirtów i szerokich spodni, tak zwanych szwedów. Jego pomysły nie były bezkrytycznie akceptowane przez wszystkich, nie można im jednak było odmówić nowoczesności współgrającej ze współczesnymi formami tańca. W latach 70. Dobiecki kilkakrotnie współpracował z Teatrem Wielkim w Łodzi, m.in. przy Cyganerii Pucciniego z 1977 r. w reżyserii Laco Adamika. W latach 80. związał się na stałe z Teatrem im. Żeromskiego w Kielcach.

Inscenizacje (24)

Druki teatralne

  • Plakat. „Cztery sonety miłosne” Tadeusz Baird 1972-12-21

  • Afisz premierowy. „II Koncert Brandenburski F-dur” Jan Sebastian Bach 1972-12-21

  • Plakat. „Pieśni Truwerów” Tadeusz Baird 1972-12-21

  • Plakat „Współczesne balety polskie”: 13 (Gry weneckie) / Ndege ptak / Polymorphia / Metafrazy 1971-12-15

  • Program. „E=mc2” Aleksander Mosołow 1972-04-16

  • Fragment programu „Ecce homo” Jose Berghmans 1972-04-16

  • Plakat „Pożądanie" Grażyna Bacewicz 1973-03-18

  • Plakat „Traviata” Giuseppe Verdi 21-10-1973

  • Wkładka obsadowa. „Mały Książę” Zbigniew Bargielski, „Julia i Romeo” Bernadetta Matuszczak 19-11-1970

  • Afisz premierowy. „Cztery sonety miłosne” Tadeusz Baird 1972-12-21

  • Afisz premierowy. „Koncert h-moll na wiolonczelę i orkiestrę” Antonio Vivaldi 1972-12-21

  • Plakat. „Salmo gioioso” Augustyn Bloch 1972-12-21

  • Afisz premierowy. „Salmo gioioso” Augustyn Bloch 1972-12-21

  • Afisz premierowy. „Pieśni Truwerów” Tadeusz Baird 1972-12-21

  • Afisz premierowy. „Metafrazy” Jerzy Maksymiuk 1971-12-15

  • Plakat. „Polymorphia" Krzysztof Penderecki 1971-12-15

  • Plakat. „Koncert h-moll na wiolonczelę i orkiestrę” Antonio Vivaldi 1972-12-21

  • Plakat. „II Koncert Brandenburski F-dur” Jan Sebastian Bach 1972-12-21

  • Plakat. „Ndege - Ptak" Zbigniew Turski 1971-12-15

  • Plakat.„Metafrazy” Jerzy Maksymiuk 1971-12-15

  • Plakat wieczoru „Cztery balety” 1972-04-16, La Valse, E=mc2, Ecce homo, Cudowny mandaryn

  • Afisz premierowy „Współczesne balety polskie”: 13 (Gry weneckie) / Ndege ptak / Polymorphia / Metafrazy 1971-12-15