-
Nota biograficzna
Pierwsza solistka baletu Teatru Wielkiego w Warszawie, wykładowca i pedagog. Urodziła się w Łodzi, gdzie rozpoczęła naukę tańca w studiu baletowym przy zespole Feliksa Parnella. Jej nauczycielami byli wówczas Feliks Parnell, Maria Łapińska i Janina Niesobska. Od 1959 roku jej dalsza edukacja przebiegała już w Państwowej Szkole Baletowej w Warszawie pod kierunkiem Barbary Kasprowicz, Aleksandra Sobola, Henryka Giero i Wojciecha Wiesiołłowskiego.
W 1966 roku została zaangażowana do zespołu baletowego Teatru Wielkiego w Warszawie. W 1969 awansowała na stanowisko koryfejki, dwa lata później otrzymała tytuł solistki, a w 1983 roku została pierwszą solistką.
Występowała w Teatrze Wielkim w repertuarze klasycznym i neoklasycznym, m.in. w Entrée w Nokturnie i Taranteli (chor. W. Gruca, muz. K. Szymanowski, 1966), w rolach Druhny i Góralki w Harnasiach (chor. E. Papliński, muz. K. Szymanowski, 1966), jednej z Narzeczonych i jednego z Sześciu łabędzi (1966), w pas de quatre (1967), także jako solistka w pas de trois (1969) w Jeziorze łabędzim (chor. trad. / R. Kuzniecowa, muz. P. Czajkowski, 1966), jedna z Czterech Driad, w Grand pas oraz jako Juanita w Don Kichocie (chor. A. Cziczinadze, muz. L. Minkus, 1967), solistka w grand pas w balecie Giselle (chor. trad. / A. Cziczinadze, muz. A. Adam, 1968), w pawanie i jako solistka w Jesieni (1969) oraz tytułowy Kopciuszek (1970) w Kopciuszku (chor. A. Cziczinadze, muz. S. Prokofiew).
Rola Kopciuszka zapewniła jej awans na stanowisko solistki. Następnie zatańczyła m.in.: Bachantkę we wstawce baletowej w operze Hrabina (muz. S. Moniuszko, reż. J. Merunowicz, chor. S. Miszczyk, 1969), w Tańcu z tamburynami w Romeo i Julii (chor. A. Cziczinadze, muz. S. Prokofiew, 1970), była solistką w duecie w Danse sacrée w Danse sacrée, Danse profane (chor. W. Borkowski, muz. C. Debussy, 1971), solistką w 13 (chor. M. Compe, muz. z Gier weneckich W. Lutosławskiego, 1971), Dziewczyną w Metafrazach (chor. M. Bochenek, muz. J. Maksymiuk, 1971). Jedną z ważniejszych ról tego okresu była Królewna w Historii żołnierza (chor. A. Lazzini, muz. I. Strawiński, reż. K. Meissner, 1972). Następnie występowała jako solistka w: E= mc 2 (chor. J. Lazzini, muz. A. Mosołow, 1972), w Koncercie h-moll na wiolonczelę i orkiestrę (chor. M. Compe, muz. A. Vivaldi, 1972), Pieśniach truwerów (chor. W. Gruca, muz. T. Baird, 1973), jako Tancerka grupy II i III w Pożądaniu (chor. J. Makarowski, muz. G. Bacewicz, 1973), jako Tancerka uliczna i Balerina w Pietruszce (chor. M. Fokin / L. Wójcikowski, muz. I. Strawiński, 1973), Dorosła Klara w szkolnym przedstawieniu Dziadka do orzechów (chor. G. Ledijach, muz. P. Czajkowski, 1973), Panna Młoda w czardaszu i jako Diablica w Panu Twardowskim (chor. W. Gruca, muz. L. Różycki, 1973), w pas de quatre (1973), solistka w pas de trois (1973) i w Tańcu neapolitańskim (1973) oraz jedna z Narzeczonych (1984) w Jeziorze łabędzim (chor. trad. / B. Chaliułow, muz. P. Czajkowski), Wiara, Praca i Wskazówka Zegara w Coppelii (chor. A. Messerer, muz. L. Delibes, 1974), Rzeźba I w Rzeźbach mistrza Piotra (chor. T. Kujawa, muz. R. Twardowski, 1974), w Tańcu klasycznym w Etiudach baletowych (chor. M. Bochenek, muz. K. Komeda-Trzciński, 1975), solistka w Swinging music (chor. M. Bochenek, muz. K. Serocki, 1975), solistka w Mane-Thekel-Fares (chor. J. Makarowski, muz. E. Rudnik, 1975), Klara w Pannie Julii (chor. B. Cullberg, muz. T. Rangström, 1975), Ewa w Adamie i Ewie (chor. B. Cullberg, muz. H. Rosenberg, 1975), Młoda dziewczyna w Le Spectre de la rose (chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. K. M. von Weber, 1975), Motyl w Karnawale (chor. M. Fokin / W. Gruca, muz. R. Schumann, 1975), Przyjaciółka Giselle i solistka w pas de deux z I aktu Giselle (chor. trad. / A. Gridin, I. Michajliczenko, muz. A. Adam, 1976), Zośka, Panna Młoda w Weselu w Ojcowie (chor. W. Gruca, muz. K. Kurpiński, J. Damse, 1976), Lise w Córce źle strzeżonej (chor. F. Ashton, muz. F. Hérold, 1978), Arycja w Fedrze (chor. S. Lifar, muz. G. Auric, 1978) oraz w Pas de Cinq, wariacji Fletu i Temacie z wariacjami w Suite en blanc (chor. S. Lifar, muz. E. Lalo, 1978).
Razem z Ewą Głowacką była asystentką choreografki Yuriko i wystąpiła w jej baletach: Tańce dla tancerzy (muz. A. Vivaldi, 1978), jako Samotna dziewczyna w Placach miast (muz. A. Jarzębski, 1978) i w Celebracjach (muz. A. Vivaldi, 1978). Następnie zatańczyła: Ninę w Maskaradzie (chor. W. Gruca przy współpracy Z. Rudnickiej, muz. A. Chaczaturian, 1979), Agafię w Zalotach (chor. J. Graczyk, muz. R. Szczedrin, 1979), była solistką w Symfonii klasycznej (chor. W. Jelizariew, muz. S. Prokofiew, 1979), M-lle Grahn w Grand pas de quatre (chor. trad. / A. Alonso, muz. C. Pugni, 1980), solistką w Rara avis (chor. A. Méndez, muz. G. F. Händel, A. Marcello, 1980), Esperanzą w Popołudniowej sjeście (chor. A. Méndez, muz. E. Lecuona, 1980), Ewą w Stworzeniu świata (chor. M. Kůra, muz. A. Pietrow, 1981), solistką w Pieśniach Ewy Demarczyk (chor. P. Sokólski, muz. Z. Konieczny, A. Zarycki, 1981), Wróżką Miettes de Pain i Wróżką Brylantów w Śpiącej królewnie (chor. trad. / P. Gusiew, muz. P. Czajkowski, 1983), solistką w pas de trois w balecie La Ventana (chor. A. Bournonville, muz. H. Ch. Lumbye, V. C. Holm, 1984), Effy w La Sylphide (chor. A. Bournonville, muz. H. Lovenskield, 1984), Dziewczyną w masce w Tańcu w ogrodzie w Goi (chor. T. Kujawa, muz. J. Rodrigo, J. Turina, 1984), solistką w balecie Miłość i ból, i świat, i marzenie (chor. J. Neumeier, muz. G. Mahler, 1984), Srebrem (1985) i Wiejską diablicą (1986) w Panu Twardowskim (chor. T. Kujawa, muz. L. Różycki), w pas de quatre (1985), jedną z Dwóch łabędzi (1986), jedną z Narzeczonych (1986) i solistką w pas de trois (1986) w Jeziorze łabędzim (chor. trad. / K. Sergiejew, muz. P. Czajkowski). W 1986 roku zakończyła karierę sceniczną.
W latach 1972–77 występowała także w zespole „Jeunesses Musicales de Pologne” pod kierownictwem Marty Bochenek, który na zaproszenie Stowarzyszenia Jeunesses Musicales de France występował we Francji podczas „Muzycznej Jesieni” (październik 1973, 1974,1975,1977). Zespół prezentował głównie choreografie Marty Bochenek i Jerzego Makarowskiego do muzyki polskich kompozytorów.
Brała udział w licznych stażach tanecznych, m.in. techniki M. Graham pod kierunkiem Aline Roux (Paryż, 1976) i Yuriko (Paryż, 1977), duńskiej szkoły tańca klasycznego (Kopenhaga, 1986), rosyjskiej szkoły tańca klasycznego i tańca jazzowego (Drezno, 1984 i 1988) oraz francuskiej szkoły tańca klasycznego (Paryż, 1995).
W 1983 roku ukończyła studia na Wydziale Wychowania Muzycznego w zakresie pedagogiki tańca na Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina), pisząc pracę magisterską Post Modern Dance. Zarys problematyki. Twórcy i techniki. Praca ta została opublikowana w 1995 roku przez Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie.
W latach 1986–97 była pedagogiem tańca klasycznego w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie. W latach 1984–2001 była wykładowcą tańca modern, a następnie tańca klasycznego (szkoła francuska) na Wydziale Wychowania Muzycznego na Akademii Muzycznej F. Chopina w Warszawie. W latach 2007–11 wykładała taniec klasyczny na Wydziale Teatru Tańca w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, gdzie w 2008 roku otrzymała tytuł doktora sztuk teatralnych.
Na zlecenie Centrum Edukacji Artystycznej jest autorką programu nauczania tańca klasycznego (1993) i podstaw programowych dotyczących realizacji przedmiotu Taniec klasyczny dla Państwowych Szkół Baletowych w Polsce (1999).
W latach 1994–2001 roku prowadziła zajęcia z tańca klasycznego i seminaria na temat tańca post-modern, a także tańca współczesnego podczas cyklicznych Warsztatów Tańca Współczesnego organizowanych przez Polski Teatr Tańca-Balet Poznański.
Od 1994 roku była pedagogiem gościnnym tańca klasycznego w teatrach operowych we Wrocławiu, Łodzi, Krakowie, Poznaniu, a w sezonie 2008–09 – w Balecie Teatru Wielkiego - Opery Narodowej.
Od 2002 roku jest związana z Sekcją Tańca i baletu ZASP, gdzie od 2014 pełni funkcję przewodniczącej.
W 2000 roku została wpisana na listę ekspertów oświaty Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu w dziedzinie tańca klasycznego i współczesnego.
Od 2003 do 2015 roku siedmiokrotnie (co drugi rok) była członkiem jury Ogólnopolskiego Konkursu Tańca im. Wojciecha Wiesiołłowskiego w Gdańsku.
Od 2006 do 2014 roku pięciokrotnie (co drugi rok) przewodniczyła jury Ogólnopolskiego Konkursu Tańca Dla Klas Młodszych Ogólnokształcących Szkół Baletowych.
Jest członkiem Międzynarodowego Konkursu „Złote Pointy” w Szczecinie, a w 2015 roku była przewodniczącą jury I Ogólnopolskiego Festiwalu Polskich Tańców Narodowych w Koszęcinie.
Obecnie jest członkiem Rady Programowej ds. tańca w Instytucie Muzyki i Tańca.
W 2011 roku była członkiem zespołu eksperckiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2012 roku została członkiem Rady ds. Instytucji Artystycznych powołanej na okres trzech lat przy MKiDN.
Otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999), Statuetkę Terpsychory (2009), Nagrodę Specjalną Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011) i odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”(2014).
Joanna Sibilska-Siudym
-
Inscenizacja (5)
- Asystent choreografa, Celebracje, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Duch morza, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Place miast, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Tańce dla tancerzy, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Czerwony kapturek, 01.06.1988