Król Roger 23.11.1965

Opera w trzech aktach
Król Roger
Karol Szymanowski
23.11.1965
Teatr Wielki w Warszawie, Sala Moniuszki
51

Realizatorzy


Mieczysław Mierzejewski

Bogusław Madey

Magdalena Wężyk, Edward Wejsis

Bronisław Horowicz

Jadwiga Marso

Otto Axer

Józef Bok

Witold Gruca

Jerzy Gaczek, Janina Pawluk

Józef Bok, Zofia Urbanyi-Krasnodębska

Bogumił Skorski, Zygmunt Wojtiuk

Barbara Jankowska

Multimedia

Zdjęcia

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Bronisław Horowicz

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Bronisław Horowicz

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

    Janusz Czarnecki

  • Plakat premierowy, „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

  • Afisz przedstawienia dla młodzieży „Król Roger” - Karol Szymanowski 16-04-1966

  • Afisz premierowy. „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965

Komentarz

Na scenie jest mroczno, ale pięknie i tajemniczo. Wielu widzów, polskich i zagranicznych obecnych na otwarciu odbudowanego Teatru operę Szymanowskiego ogląda po raz pierwszy. W porównaniu z danymi na inaugurację Halką, Strasznym dworem i Panem Twardowskim, prezentuje się ona nowocześnie, oryginalnie, prawdziwie po europejsku. W opiniach rodzimych recenzentów przeważa wielkie uznanie dla dzieła i przedstawienia. Brytyjski korespondent pisze dosadnie, że treścią opery jest religia i seks, czego w Polsce się nie dostrzega. Andrzej Hiolski jako tytułowy Roger tworzy kreację. Brzmienie jego barytonu, przepojony szczerością wewnętrznych rozterek śpiew i sceniczny wyraz postaci tak ściśle przylega do roli, jak to rzadko się zdarza w operowym teatrze. Pół roku później dziewiętnastoletni Ryszard Peryt – później wybitny reżyser opery i dyrektor TW-ON – publikuje w tygodniku „Kultura” relację ze spektaklu. Docenia wielkie nazwiska realizatorów (Mierzejewski, Horowicz, Otto Axer), ale reżyserię, aktorstwo i scenografię poddaje druzgocącej krytyce. Jego zdaniem kształt sceniczny Rogera rozmija się z muzyką i razi nieudolnością.

autor: Małgorzata Komorowska

Druki teatralne

  • Plakat premierowy, „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • Afisz premierowy. „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • Afisz przedstawienia dla młodzieży „Król Roger” - Karol Szymanowski 16-04-1966

Kostiumy

  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965
  • „Król Roger” Karol Szymanowski 23-11-1965