-
Tytuł premiery
Awantura w Recco -
TYTUŁ Polski
Awantura w Recco -
Rodzaj wydarzenia
Prapremiera -
GATUNEK I FORMA
Opera w trzech aktach -
DATA PREMIERY
01.07.1979 -
Miejsce
Teatr Wielki w Warszawie Sala Moniuszki -
Kompozytor
-
Liczba przedstawień
21
-
Realizatorzy (13)
-
Kierownictwo muzyczne
-
Asystent dyrygenta
-
Reżyser
-
Asystent reżysera
-
Scenograf
-
Kierownik chóru (chórmistrz)
-
Choreograf
-
Kostiumolog
-
Przygotowanie solistów, pianista, korepetytor solistów
-
Przygotowanie chóru, pianista, korepetytor chóru
-
Inspicjent
-
Sufler
-
Asystent scenografa
-
-
Wystawienia (21)
- 01.07.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 03.07.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 07.07.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 18.07.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 22.07.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 11.09.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 19.09.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 25.09.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 02.10.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 11.11.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 23.11.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 06.12.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 14.12.1979, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 26.01.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 22.02.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 08.03.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 24.06.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 23.09.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 28.10.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 21.11.1980, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
- 11.01.1981, Teatr Wielki w Warszawie, Awantura w Recco
-
Komentarze
Pomysł na operę, jako zrodzony w głowie Adama Mickiewicza, rzuca znamienity teatrolog Zbigniew Raszewski. Chwyta go poeta i satyryk Wojciech Młynarski, akurat odsuwany od życia publicznego przez cenzurę. Muzykę tworzy Maciej Małecki - obaj są już autorami udanego musicalu Cień, pełnego politycznych aluzji. Od planowanego tytułu Drzewko wolności trzeba odstąpić; premiera odbywa się w czasie narastających napięć społecznych. Komediowa akcja opery toczy się pod koniec XVIII wieku we włoskim miasteczku, gdzie polski legionista Tadeusz liże rany, kocha córkę burmistrza i stawia opór najazdowi Barbaresków. Publiczność ten wątek pojmuje w lot i przyjmuje owacyjnie. Kompozytor przejęty debiutem na wielkiej scenie i w wielkiej formie operowej, muzyce nadaje charakter lżejszy. Warstwę wokalną zbliża do stylu Rossiniego, nie szczędzi rytmów mazura i poloneza, cytuje bojowego krakowiaka. Dalej bracia, dalej żywo. Są dowcipne dialogi mówione. Młynarski fetowany jest niemilknącymi oklaskami. Chór bisuje piękną, odpowiednią do nastrojów chwili finałową pieśń: „Rośnij nam, rośnij, drzewko wolności, drzewino krucha. Dozwól się ludziom pozbyć małości serca i ducha”.
autor: Małgorzata Komorowska