-
Nota biograficzna
GŁOWACKA Ewa - pierwsza solistka baletu Teatru Wielkiego w Warszawie w latach 1977–99, pedagog. Urodziła się w Warszawie i tutaj rozpoczęła naukę w szkole baletowej pod kierunkiem m.in. Florentyny Puchówny i Iriny Michajliczenko. Już jako uczennica debiutowała na scenie Teatru Wielkiego, kreując rolę Julii w opero-balecie Julia i Romeo (muz. B. Matuszczak, reż. A. Hanuszkiewicz, chor. M. Bochenek, 1970). W 1971 roku wystąpiła też w roli Gołębia w Beniowskim Juliusza Słowackiego w reżyserii Adama Hanuszkiewicza na scenie Teatru Narodowego.
W 1972 roku ukończyła szkołę baletową i została zaangażowana do zespołu baletowego Teatru Wielkiego. Dwa lata później awansowała na stanowisko solistki, a od 1977 roku była pierwszą solistką. Występowała zarówno w repertuarze klasycznym, jak i neoklasycznym. Piękna aparycja i liryzm predestynowały ją do ról z repertuaru romantycznego. Była ulubienicą publiczności. Stworzyła także wiele ciekawych kreacji w repertuarze współczesnym.
Wystąpiła w takich wiodących rolach, jak: Królowa Driad w Don Kichocie (chor. A. Cziczinadze, muz. L. Minkus, 1973), Liza Woka w Salmo gioioso (chor. W. Gruca, muz. A. Bloch, 1973), Tancerka grupy I w Pożądaniu (chor. J. Makarowski, muz. G. Bacewicz, 1973), Odaliska i Biała Kotka w Panu Twardowskim (chor. W. Gruca, muz. L. Różycki, 1973), jeden z Trzech Łabędzi (1973), Narzeczona (1973) i Odetta-Odylia w Jeziorze łabędzim (chor. trad. / B. Chaliułow, muz. P. Czajkowski, 1974). Rolę Odetty-Odylii wykonała ponownie w kolejnej realizacji Jeziora łabędziego (chor. trad. / K. Siergiejew, muz. P. Czajkowski, 1985). Ponadto tańczyła Wiarę w Coppelii (chor. A. Messerer, muz. L. Delibes, 1974), Królewnę w Bardzo śpiącej królewnie (chor. W. Gruca, muz. A. Bloch, 1974), Aili w Księżycowym reniferze (chor. B. Cullberg, K. Rüsager, 1975), partię solową w Sylfidach (chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. F. Chopin, 1976), Dziewczynę w Le Spectre de la rose (chor. M. Fokin / R. Kuzniecowa, muz. C.M. von Weber, 1975), tytułową Giselle (chor. trad. / A. Gridin, I. Michajliczenko, muz. A. Adam, 1976), Annę w Stanisławie i Annie Oświęcimach (chor. W. Gruca, muz. M. Karłowicz, 1976), Dziewczynę w Wariacjach (chor. H. Konwiński, muz. B. Britten, 1978), Adagio w Suite en blanc (chor. S. Lifar, muz. E. Lalo, 1978), Ducha w Duchu morza (chor. Yuriko, muz. T. Szeligowski, 1978), Panią w Placach miast (chor. Yuriko, muz. A. Jarzębski, 1978), Ninę w Maskaradzie (chor. W. Gruca, muz. A. Chaczaturian, 1979), Zobeidę w Szeherezadzie (chor. R. Kuzniecowa, muz. N. Rimski-Korsakow, 1979), partię solową w Adagietto (chor. W. Jelizariew, muz. G. Mahler, 1979), tytułową Carmen (chor. W. Jelizariew, muz. G. Bizet / R. Szczedrin, 1980), M-me Taglioni w Grand pas de quatre (chor. trad. / A. Alonso, muz. C. Pugni, 1980), Consuelę i Esperanzę w Popołudniowej sjeście (chor. A. Méndez, muz. E. Lecuona, 1980), Przyjaciółkę w Fantazjach (chor. E. Walter, muz. P. Czajkowski, 1981), Pannę Młodą w Harnasiach (chor. T. Kujawa, muz. K. Szymanowski, 1983), Księżniczkę Aurorę i Wróżkę Bzu w Śpiącej królewnie (chor. trad. / P. Gusiew, muz. P. Czajkowski, 1983), tytułową Sylfidę (chor. A. Bournonville / K. Ralov, muz. H. Løvenskield, 1984), partię solową w balecie Miłość i ból, i świat, i marzenie (chor. J. Neumeier, muz. G. Mahler, 1984), Kobietę w Ostinatio determinare (chor. Z. Rudnicka, muz. J. Satanowski, 1985).
Była solistką w Serenadzie (chor. G. Balanchine, muz. P. Czajkowski, 1985), Królową Wschodu i Brylantem w Panu Twardowskim (chor. T. Kujawa, muz. L. Różycki, 1985), solistką w Adagio Hammerklavier (chor. H. van Manen, muz. L. van Beethoven, 1986), Sylfidą w pas de deux Sylfidy i Szkota w Balu kadetów (chor. D. Lichine, muz. J. Strauss, 1986), Elizą w Nienasyceniu (chor. Z. Rudnicka, muz. T. Stańko, 1987), solistką w Wariacjach „Don Juan” (chor. M. Béjart, muz. F. Chopin, 1989), Heleną w Figlach szatana (chor. W. Gruca, muz. S. Moniuszko, A. Münchheimer, R. Augustyn, 1990), Królową Śniegu w Dziadku do orzechów (chor. A. Glegolski, muz. P. Czajkowski, 1989), Panią T. w Grach (chor. E. Wesołowski, muz. C. Debussy, 1989), solistką Tańców połowieckich w operze Kniaź Igor (muz. A. Borodin, reż. L. Adamik, chor. H. Konwiński, 1989), Dulcyneą, królową driad i Carmencitą, Tancerką Uliczną w Don Kichocie (chor. A. Glegolski, muz. L. Minkus, 1990), Hrabiną Delfiną Potocką w Muzach Chopina (chor. W. Wołk-Karaczewski, muz. F. Chopin, 1991), Głosem IV w Dies irae (chor. E. Wesołowski, muz. R. Maciejewski, 1993), Muzą w La caprice du sort (chor. Z. Rudnicka, muz. A. Salieri, 1992), Żoną Putyfara w Legendzie o Józefie (chor. E. Wesołowski, muz. R. Strauss, 1992), Księżną Mediną Celi w balecie La Gitana (chor. P. Lacotte wg F. Taglioniego, muz. J. Schmidt, D. Auber, J. Stefani, 1993), solistką w III Symfonii (chor. K. Pastor, muz. M. Górecki, 1994), Florą w balecie Carmina Burana (chor. A. Fodor, muz. C. Orff, 1995), Panią Capulet i Panią Monteki w Romeo i Julii (chor. E. Wesołowski, muz. S. Prokofiew, 1996), Królową w Śpiącej królewnie (chor. trad. / J. Grigorowicz, muz. P. Czajkowski, 1996), Gradiscą w La dolce vita (chor. Z. Rudnicka, muz. N. Rota, 2000), Księżną, matką Zygfryda w Jeziorze łabędzim (chor. trad. / I. Muchamiedow, muz. P. Czajkowski, 2001), Hrabiną Wronską w Annie Kareninie (chor. A. Ratmansky, muz. R. Szczedrin, 2008), a na koniec Babcią Klary w Dziadku do orzechów (chor. T. van Schayk, W. Eagling, 2011).
Brała udział w konkursach baletowych. Była półfinalistką II Międzynarodowego Konkursu Artystów Baletu w Moskwie (1973), finalistką VII Międzynarodowego Konkursu w Warnie (1974) i laureatką Grand Prix III Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku (1979). Zdobyła też VIII nagrodę z Tadeuszem Mataczem na Japan World Ballet Competition w Osace (1980). Jako stypendystka nowojorskiej Fundacji Kościuszkowskiej doskonaliła warsztat taneczny w American Ballet Theatre i School of American Ballet (1978).
Od 1998 roku jest pedagogiem w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej im. Romana Turczynowicza. Współpracowała też gościnnie jako pedagog z Polskim Baletem Narodowym, Operą Nova w Bydgoszczy i Operą na Zamku w Szczecinie. Była przewodniczącą jury i jurorką Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku w latach 1990, 1993 i 1995, I Ogólnopolskiego Konkursu Baletowego Najmłodszych Tancerzy (Wrocław, 2004) oraz Międzynarodowego Konkursu Baletowego „Złote Pointy” w latach 2002-15.
Otrzymała m.in.: Nagrodę Godziny Orfeusza (1975), Złoty Krzyż Zasługi (1983), Nagrodę Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego I stopnia za osiągnięcia artystyczne, a szczególnie za rolę tytułową w balecie La Sylphide w Teatrze Wielkim (1985), Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1985), Medal Niżyńskiego i statuetkę Terpsychory (2001) za całokształt osiągnięć artystycznych oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2005).
Joanna Sibilska-Siudym
-
Inscenizacja (6)
- Asystent choreografa, Celebracje, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Duch morza, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Place miast, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Tańce dla tancerzy, 05.11.1978
- Asystent choreografa, Le caprice du sort, 18.03.1992
- Asystent choreografa, Synowie harmonii, 18.03.1992
