Incenizacja : Teatr Wielki Opera Narodowa

Tytuł premiery
Straszny dwór
TYTUŁ ORYGINALNY
Straszny dwór
TYTUŁ Polski
Straszny dwór
Rodzaj wydarzenia
Premiera
GATUNEK I FORMA
Opera w czterech aktach
DATA PREMIERY
20.06.1963
Miejsce
Teatr Wielki w Warszawie z siedzibą tymczasową przy ulicy Nowogrodzkiej 49, Scena przy Nowogrodzkiej
Kompozytor

Stanisław Moniuszko
Liczba przedstawień

48

Komentarze

Dość nieoczekiwanie dla widzów przedstawienie ma charakter lekkiej opery buffa. Taki jest już wygląd postaci: szlachta w kontuszach w pasy i grochy, panny w kokardach, warkoczach i riuszkach na sukniach, Zbigniew-Ładysz z lokiem nad czołem. Taka też jest muzyka: prowadzona przez Wodiczkę żwawo, grana precyzyjnie, śpiewana bez namaszczenia. Ruch sceniczny przypomina balet w ustawieniach kolorystycznych grup, w plastyce gestów. Na rzędach kulis bocznych widnieją fantazyjne ptaki i kwiaty – trochę arrasy, trochę polskie zdobnictwo ludowe. Na górnej ramie okna scenicznego wiszą pasy słuckie z frędzlami. Na planszy centralnej zmieniające się obrazy – namiotów żołnierskich, wioski z kurami, skrzyżowanych mieczy –.określają miejsce akcji. Liryzmu ledwie ślad, realizmu brak; całość budzić ma uśmiech. Recenzje są niszczące. Ich ton reżyser, Aleksander Bardini, ujmuje z goryczą jako dokonaną analizę patriotyczną w miejsce analizy muzycznej wspaniałego Strasznego dworu. Jasnym się staje, że inscenizacja szykowana na otwarcie odbudowanego Teatru Wielkiego w opinii władz (i krytyki) nie pasuje do tak podniosłej chwili. Przedstawienie pokazane podczas występów w RFN (1964) podoba się połowicznie. Grane na scenie przy ul. Nowogrodzkiej na afiszu utrzymuje się do końca grudnia 1964. Ustawienia reżyserskie nie raz potem bywają kopiowane.

autor: Małgorzata Komorowska

Straszny dwór 20.06.1963